Wigilia Bożego Narodzenia

Zgodnie z tradycją w Polsce wieczerza wigilijna rozpoczyna się wraz z „pierwszą gwiazdką na niebie”. Jest to symboliczne nawiązanie do Gwiazdy Betlejemskiej zwiastującej narodziny Jezusa, którą według Biblii na wschodniej stronie nieba ujrzeli Trzej Królowie. Wieczerzę, jak każe obyczaj, postną, rozpoczyna się modlitwą i czytaniem fragmentu Ewangelii Mateusza, Łukasza lub Jana w części dotyczącej narodzin Jezusa. Potem uczestnicy wieczerzy wzajemnie przełamują się opłatkiem, jednocześnie składając sobie życzenia. Na stole przykrytym białym obrusem z wiązką sianka pod spodem ustawia się o jedno nakrycie więcej, niż wynosi liczba zgromadzonych osób. Dodatkowe miejsce przy stole wigilijnym przeznaczone jest dla niezapowiedzianego gościa, a zwyczaj ten upowszechnił się w XIX wieku. Ważnym zwyczajem towarzyszącym wigilii Bożego Narodzenia jest śpiewanie kolęd. Często też pod choinką umieszczane są prezenty, które wedle tradycji przynosić ma gwiazdor, św. Mikołaj, dzieciątko, aniołek lub gwiazdka.

Ziemiański model obchodzenia Wigilii z XIX wieku zakładał przygotowanie prostych, tradycyjnych potraw z łatwo dostępnych składników, skromne dekoracje, wspólnie spędzony wieczór podczas którego kolędowano i wspominano osoby zmarłe.

Obyczaje miejskie często różniły się od wiejskich. Julian Wieniawski w dziele Listy Jordana do Pana Jana ukazany jest dobrobyt oraz obfite, bogate dekoracje oraz czystość na stole wigilijnym w mieście. We wsi natomiast jadalnia była dekorowana ,,festonami choiny i świerku”, na stole stały domowe wybory spożywcze.

Źródło:Wikipedia